อย่าเป็นพ่อแม่รังแกฉัน

หลายคนคงคุ้นหูกับคำนี้ ซึ่งไม่ได้หมายถึงลูกที่ถูกพ่อแม่ทุบตีหรือทำร้ายร่างกาย แต่เป็นการเลี้ยงดูลูกในแบบที่ผิดจนส่งผลเสียไปถึงอนาคตของเด็กนั่นเอง หากคุณพ่อคุณแม่หรือใครที่กำลังจะเป็นพ่อแม่ในอนาคต ลองศึกษาและคิดทบทวนว่าคุณกำลังเลี้ยงลูกในแบบ “พ่อแม่รังแกฉัน” อยู่หรือไม่? หากใช่...แปลว่าคุณกำลังทำร้ายลูกของตัวเองอยู่โดยไม่รู้ตัว เพียงเพราะอยากจะเลี้ยงดูลูกให้ดีที่สุดเท่าที่ตัวเองจะทำได้ แม้จะหลงลืมการสอนด้วยเหตุผลและความถูกต้องไป ลองมาเช็คกันว่าคุณได้ทำสิ่งเหล่านี้ลงไปบ้างหรือไม่ เพื่อเป็นการหยุดพฤติกรรมที่เป็นการรังแกลูกของตัวคุณเอง

ตามใจลูกจนเคยตัว

ไม่กล้าขัดใจลูก กลัวลูกจะไม่รัก เลยตามใจลูกไปหมดทุกอย่าง ลูกไม่เคยต้องรอ อยากได้อะไรก็ได้ทันทีทันใจ จนลูกเป็นคนใจร้อน รอไม่เป็น เอาแต่ใจตัวเอง เอาความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ ไม่รับฟังเหตุผลของคนอื่น

ลูกไม่เคยผิด

พ่อแม่ให้ท้ายลูกแบบผิดๆ ลูกทำอะไรก็ไม่ผิด พ่อแม่เห็นดีเห็นงามกับสิ่งที่ลูกทำไปหมดทุกอย่าง เวลาลูกทำผิดก็ไม่สอน เพราะคิดว่าลูกยังเด็ก ก็เลยละเลยที่จะสอนลูกด้วยเหตุผล หรือลงโทษเมื่อลูกทำผิด แล้วก็ปล่อยให้ลูกทำผิดแบบซ้ำๆไปเรื่อยๆ จนกลายเป็นความเคยชิน

ช่วยลูกไปหมดทุกอย่าง

ด้วยความรักลูก จึงช่วยลูก ทำแทนลูกไปหมดทุกอย่าง ไม่ปล่อยให้ลูกลงมือทำอะไรด้วยตัวเองเลย จนลูกทำอะไรด้วยตัวเองไม่เป็น ต้องมีพ่อแม่คอยช่วย คอยจัดการ คอยแก้ปัญหาให้ตลอดเวลา

ใช้ Tablet เลี้ยงลูก

เดี๋ยวนี้ใครๆก็ให้ลูกเล่น เป็นคำพูดที่เราได้ยินอยู่บ่อยๆจากพ่อแม่ จริงอยู่ว่าเราหลีกเลี่ยงเทคโนโลยีจากเด็กยุคนี้ไม่ได้ แต่พ่อแม่ก็ควรมีวิจารณญาณว่าลูกควรจะเริ่มเล่นได้ตอนอายุเท่าไหร่ (ควรให้ดูหลัง 2.6 ขวบขึ้นไป) การใช้ Tablet เลี้ยงลูกแทน ให้ลูกก้มหน้ามองแต่จอ กินข้าวก็นั่งเล่น ออกไปข้างนอกก็นั่งเล่น อยู่บ้านก็นั่งเล่น จน Tablet กลายเป็นเพื่อนลูกแทนพ่อแม่

เลี้ยงลูกด้วยเงิน

มองว่าเงินจะหาความสุข ความสบายให้ลูกได้ เลยหาแต่เงิน หาแต่ความสะดวกสบายมาปนเปรอลูก แต่ลืมมองไปว่าสิ่งที่ลูกต้องการจากพ่อแม่มากที่สุด คือความรัก ความเอาใจใส่ ความเข้าใจ และเวลาคุณภาพจากพ่อแม่

การเลี้ยงลูก ไม่เหมือนเล่นเกม ไม่เหมือนออกไปซื้อของ ที่ถ้าเสียหรือพังก็เอาไปซ่อม หรือ ซื้อชิ้นใหม่ได้ เพราะการเลี้ยงลูกให้ดี ต้องปลูกฝังตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ต้องใส่ใจ ต้องจริงจัง อย่าปล่อยให้ความมักง่ายมาทำลายลูกทั้งด้านพฤติกรรม อารมณ์ วุฒิภาวะ และ พัฒนาการ เป็นต้น